کاشت داشت و برداشت فلفل سبز

فلفل (Pepper)

تاریخچه:

فلفل سبز احتمالا" بومی آمریکاست. حدود 7000 سال قبل از میلاد مسیح بشر فلفل سبز را می شناخته است. جنس فلفل سبز Capsicum می باشد که متعلق به تیره Solanaceae است.فلفل سیاه را Black pepper )) که با نام علمی Piper nigrum L. و از تیره ی فلفلیان است اشتباه گرفت.احتمالا" فلفل سیاه بومی هندوستان بوده دارای ساقه های خوابیده است و تولید میوه های کروی و سیاه رنگ می کند . میوه ی سته آن را خشک کرده وبه صورت پودر در میآورند وبه عنوان چاشنی در غذا استفاده می کنند.

مشخصات گیاه شناسی

فلفل سبز گیاهی است یک ساله که ...

بقیه متن را در ادامه مطلب بخوانید.

دوستان نظر یادتون نره...

 درجه حرارت های پایین باعث کم شدن دوره رشدش می شود. این گیاه دارای ساقه های منشعب به طول 180-50 سانتی متر است. میوه های نارس آن به رنگ بنفش تیره بوده ودر حالت رسیده به رنگ قرمز شفاف دیده می شود. میوه های خودرو کوچک اند (به قطر 1.5-1 سانتی متر). انواع اهلی امروزه میوه هایی به بزرگی ده برابرمیوه های خودرو می دهند. لازم به ذکر است که بوته فلفل مقدار تولید خود را به طوراتوماتیک تنظیم می کند بدین معنی که وقتی مقدار محصول یک بوته زیاد شود گل های جدید پس ازشکفته شدن پژمرده شده ومی ریزند وتبدیل به میوه نمی شوند. بنابراین بهتراست به طور مرتب فلفل های ریزرا که بازارپسند است چیده تا دائما" شکوفه های جدید به فلفل تبدیل شوند.

ارزش غذایی و ویتامین

از فلفل به عنوان دارو برای درمان روماتیسم، سوء هاضمه،ناراحتی های اعصاب ولمباگو استفاده می شود. اهمیت فیزیولوژیکی این گیاه براساس خاصیت اشتها آور،هضم غذا،مقدار کاروتین وبه ویژه ویتامین Cآن است. مقدارویتامین C درمیوه های نارس بین 70-60 میلی گرم و درمیوه های رسیده بین 140-120 میلی گرم در 100 گرم میوه تازه است.کاروتین وویتامین P موجود دراین گیاه در تنظیم فشار خون بسیارموثر است.

رنگ قرمز فلفل مربوط به ماده کاپسانتین (Capsanthin) است که متعلق به گروه رنگدانه گزانتوفیل است.ازاین ماده شیمیایی غیرفعال در رنگ های خوراکی مواد غذایی به مقدار زیادی استفاده می شود.

تندی فلفل سبزمربوط به ماده آلکالوئیدی کاپسایسین Capsaicin) ) است که قسمت اعظم آن درسیتوپلاسم ومقدارکمی دردانه ها ودیواره های مزوکارپ وجود دارد.

فلفل دارای انواع ویتامین های A،ویتامین های گروه B، ویتامین Cونیاسین است. مخصوصا" این که فلفل سرشار از ویتامین های AوC است. همچنین فلفل دارای املاح کافی همچون کلسیم ، فسفر، آهن،سدیم و به خصوص پتاسیم می باشد.این گیاه دارای پروتئین،چربی،کربوهیدرات وترکیبات فیبری نیز می باشد.

شرایط آب وهوایی

احتیاجات آب وهوایی فلفل تقریبا" شبیه گوجه فرنگی بوده وتا حدودی پرتوقع ترازآن است.این گیاه برای رشد ونمومناسب طالب نور،دما وآب زیادی است. سبزی فصل گرم محسوب میشود.این گیاه فوق العاده به سرما حساس است.ذکراین نکته لازم است که شاید فلفل خشکی رابهترتحمل کند، مقایرنامناسب آب وحرارت دوعامل مهم ریزش گل ومیوه درفلفل است.

در طول دوره رشد ،دما نباید از 35درجه سانتی گراد بیشتر شود و یا از18درجه سانتی گراد پایین تر باشد.مناسب ترین دما برای رشد فلفل بین 29-21درجه سانتی گراد است که دما درشب درتشکیل میوه تاثیربسزایی دارد.چنانچه دما درشب پایین تراز16.5درجه ویا بالاتراز24 درجه سانتی گراد باشد،میوه تشکیل نمی شود.

نور

نور کم در ماههای زمستان باعث افتادن گل وغنچه وحتی دربعضی مواقع افتادن تمامی برگها می شود.ازاین نظربرای تولید نشاء درمناطق معتدل ودرماههای زمستان ازنورمصنوعی استفاده می کنند که حداقل شدت نور مورد نیاز) 5کیلو لوکس) را تامین کند.

دما

فلفل سبز درمقابل دمای کم به وضوح عکس العمل نشان می دهد. حداقل میزان دما برای جوانه زنی 11درجه سانت گراد وبرای رشد ونمو بالای 14درجه سانتی گراد است. این گیاه می تواند دمای 2درجه سانتی گراد را برای مدت چند روز تحمل کند ولی در دراز مدت ریشه صدمه دیده و خسارت کلی به گیاه وارد می شود. دمای بالای 30درجه سانتی گراد نیزبرای رشد ونمومضراست وباعث کاهش عملکرد به دلیل افتادن گل ها وگاها" افتادن میوه ها می شود. دلیل اصلی این پدیده را تلقیح ناقص می دانند که دراثرجوانه زنی ناقص گرده ها وخشک شدن شدید کلاله به وجود می آید. دمای مناسب برای عمل لقاح بین 22-18درجه سانتی گراد است وبهتراست روزها دما 25 وشب ها 16 درجه سانتی گراد باشد.

آب

فلفل سبز ریشه ای ضعیف دارد و گسترش آن درخاک کم است. ازاین نظربه آب زیادی نیازدارد. این نیاز در اوایل رشد محسوس تراست.رشد خوب و عملکرد مناسب زمانی به وجود می آید که مقدارآب موجود درخاک بین 80-60درصد ظرفیت مزرعهField capacity)) باشد.تنش آبی در زمان رشد اولیه باعث کاهش اندازه گیاه می شود ومی تواند موجب افتادن شکوفه وکاهش میوه دهی می شود.

خاک

خاک های نیمه سنگین وهوموسی برای این گیاه مناسب است.این گیاه درمقابل خاک های قلیایی حساس است وخاک های کمی اسیدی رابهترتحمل می کند.خاک لومی شنی که رطوبت را تا اندازه ای درخود حفظ کند. PH بین 7.5-6.5 برای رشد آن مناسب است ولی در PH کمتراز6.5-5.5 نیز میتواند به خوبی رشد کند ومحصول دهد.فلفل به اکسیژن فراوان نیاز دارد زیرا وجود اکسیژن برای اجتناب ازسفت شدن خاک های فشرده درمناطقی با زهکشی فقیر حائزاهمیت است.

کود

احتیاجات کودی آن شبیه گوجه فرنگی است. فلفل سبزدرمقابل کودهای کلر دارحساس است. کود حیوانی پوسیده وکمپوست می تواند درزراعت این گیاه استفاده شود. کود ازته را به مقدارکم قبل ازکاشت واندکی بیشتردرآغاز گلدهی می توان به گیاه افزود. باید به این نکته توجه نمود که ازت بیش از اندازه باعث کاهش محصول می شود.

برای تولید و بالا بردن عملکرد فلفل علاوه بر کودهای حیوانی از کودهای شیمیایی نیزاستفاده می شود.کود سرک ازته درزمان تشکیل میوه لازم است تا ازوقفه رشد گیاه جلوگیری کند وبرای این منظوراز 112کیلونیترات آمونیوم یا معادل آن باید استفاده شود. برای خاک های شنی 56 کیلونیترات یا سولفات پتاسیم بایستی به کود سرک ازته افزوده گردد. در خاک های سنگین تر با حاصلخیزی متوسط تا خوب کود شیمیایی کمتری مورد نیازاست.

انتخاب ارقام

در انتخاب ارقام مناسب باید موارد زیر را در نظر داشت :

رشد سریع،

حساسیت کم در مقابل کاهش دما ،

زود رسی و تولید بالا ،

خود گشنی زیاد ،

مقاومت در مقابل بیماری ها، آفات و ویروس ها ،

اندازه و رنگ یکنواخت ،

قابل مصرف بودن میوه ها در حالت سبز و نرسیده ،

حفظ شفافیت پس از برداشت محصول .

در میان گروه های فلفل مورد کشت دوگروه عمده وجود دارد :

1 - آنهایی که میوه های ملایم یا شیرین به نام فلفل های شیرین تولید می کنند ،

2 - آنهایی که میوه های تند به نام فلفل های تند تولید می کنند.

گونه های فلفل سبز:

Capsicum annum - دارای ارتفاعی بین 180-50 سانتی متر است . گیاهی با انشعابات ساقه ای زیاد، میوه های نارس سبز تا نیلی رنگ و میوه های رسیده قرمز است.

Capsicum baccatum - دارای برگ های بزرگ و بیضوی بوده و گل ها به رنگ بنفش هستند ، میوه ها تخم مرغی شکل اند که در هنگام رسیدن به راحتی به زمین می رسند.

Capsicum chinens- گیاهی چند ساله بوده ودارای مقادیرزیادی ماده ی تند کاپسایسین می باشد .

Capsicum pubescens- برگ ها دارای کرک های زیاد بوده و دانه ها سیاه رنگ اند. این گونه مقاوم به سرما است وتا ارتفاعات 1000متری درارتفاعات آند آمریکای جنوبی یافت می شود .

Capsicum frutescens – این گونه به چند واریته تقسیم می شود:

فلفل آلبالویی شکل C.f.var.cerasiform)) که دارای طعم تندی است

فلفل مخروطی C.f.var.conoides)) تند بوده و شکل مخروطی دارد .

فلفل خوشه ای C.f.var.fasciculatum)) رنگ میوه ها قرمز و به شکل خوشه روی گیاه قرار می گیرد .

فلفل دلمه ای C.f.var.grossum)) دارای میوه های بزرگ بوده و انتهای میوه ها فرو رفته است و روی آن شیارهایی دیده میشود. فاقد طعم تند است و از آن در تهیه سالاد استفاده می کنند. گیاهی علفی با ساقه های سمپودیال که به شکل کوچک و بزرگ

رشد می کنند . هر ساقه ی سمپودیال به ندرت به دو گل سفید رنگ مرکزی ختم میشود که با 2-3 شاخه جانبی پوشیده می شود.

فلفل زنگوله ایی : این نوع فلفل دارای نوع تند وشیرین است که بسیارلطیف ومطبوع است وبازارپسند است. انواع کوچک آن که ارتفاع بوته به 40-60 سانتی متر می رسد دارای میوه ی چهارپر، براق، سبزتیره است که پس ازرسیدن کامل ، قرمزمی شود مدت تولید محصول آن 75 روزاست.

فلفل طلایی :

1 -Comape

2 - Early calendar

3 -King of north

4 -Vindole

فلفل های تند : بیش از یکصد نوع فلفل تند تا کنون پرورش داده شده به طور کلی میزان محصول فلفل های تند در واحد سطح به مراتب بیشتر از فلفل های شیرین است . یک نوع آن به نام فلفل شیلی Jalapeno chile که مورد استفاده ی بسیار دارد و به طول 8 و قطر3 سانتی متر است و جز فلفل های بسیار تند محسوب می شود، همچنین فلفل مومی هنگری Hungarian wax که رنگ آن اول زرد و به تدریج به قرمز روشن مبدل می گردد ، و طول آن 15 سانتی متر و قطر آن 3-4 سانتی متر و از فلفل های زودرس محسوب می شود .

شخم و عمل آوردن

زمینی که دربهارفلفل کاری می شود باید دراواخرپاییزیا اوایل زمستان سال قبل به طورعمیق شخم گردد. اگرکود سبزیا گیاهان پوششی به کارگرفته شده باشد، ممکن است دراوایل زمستان یا بهاربا شخم زدن زیرخاک شوند .دربهارسطح خاک بایستی به خوبی دیسک ودندانه زده شود.

کاشت و کولتیوارتور زنی

پروش نشا ء : بذرباید قبل ازکاشت به یک قارچ کش محافظت کننده آغشته شود اگرازبسترهای گرم استفاده شود بذورباید 6-8 هفته قبل ازموقع نشاء گیاهان درمزرعه کشت شوند. دربیشترمناطق، بذردرحدود یک ماه قبل ازمیانگین تاریخ های آخرین یخبندان بهاره کشت میگردد. درجه حرارت خاک 24-21درجه سانتی گراد قبل ازسر زدن بین 21-18 درجه سانتی گراد بعد ازسر زدن گیاهان از خاک باید تامین گردد. آبیاری درصورت امکان باید صبح های آفتابی وگرم با دقت انجام گیرد. رطوبت زیاد ، حرارت خاک را پایین آورده و مرگ گیاهچه ها را تشدید می بخشد. برای تسهیل درمقاوم سازی مطلوب ، تهویه با نزدیک شدن گیاهان به مرحله قابل نشاء کردن باید افزایش یابد.

نشاء کردن در مزرعه

روش متداول نشاء کردن گیاهانی به ارتفاع 10-20 سانتی متربا فاصله 45-75 سانتی مترازدیگرردیف ها به فاصله 90-105 سانتی مترمی باشد. گیاهان با ماشین نشاء کاری یا با دست نشاء می شوند، درروش اول سرعت بیشتروراندمان کار بالاتراست.

ماشین نشاء کاری بایستی مجهزبه یک وسیله آبیاری باشد که درحدود یک فنجان آب یا محلول محرک به هرگیاه داده شود.محرک راغالبا" درآب نشاء کاری حل می کنند. این محلول مخلوطی از3.6 کیلوگرم منوپتاسیم فسفات و 3.6 کیلوگرم دی آمونیوم فسفات در1000 لیترآب توصیه می شود.

کولتیواتور زنی

پس ازگرفتن نشا ها درزمین ، باید فقط به دفعاتی که جهت کنترل علف ها کافی است کولتیواتور زنی سطحی انجام شود. کولتیواتور زنی عمیق بدون استثناء باعث قطع ریشه ها وهمچنین خشک شدن آن ها در بیرون خاک می شود که هر دو باعث یک وقفه شدید در رشد گیاه می شود.

کاشت بذر برای تهیه نشاء

به طورمعمول برای مقداربذرلازم برای تولید یک هزار نشاء حدود 190 گرم است. با آنکه درهرگرم بذرفلفل درحدود 160 عدد بذر وجود دارد ولی پس ازکاشت تعدادی ازآنها رشد نکرده و ضایع می گردند. هرهکتارسطح زیرکشت 2-3.5 کیلو بذرلازم است.

درجعبه های چوبی ، خاک برگ ، کود حیوانی ، خاک باغچه را به نسبت مساوی مخلوط نموده و پس ازکاشت بذر به وسیله غبارپاش سطح روی جعبه را کاملا" خیس نموده ومادام که تخم به نشاء تبدیل نشده باشد باید سطح جعبه مرطوب شود.

جعبه نشاء را درحرارت 18-24 درجه داخل شاسی قرار داده وپس ازدوهفته که نمو بذرشروع شد ونشاها چهاربرگه شدند بین آنها را تنک نموده تا رشد بوته ها بحد کافی برسد پس ازآنکه درجه حرارت محیط خارج به 20 درجه رسیده شد وتغییرات درجه حرارت هوا درشب زیاد نباشد می توان جعبه ها را به محیط آزاد انتقال داد تا بوته خود را با محیط خارج تطبیق دهد، مدت لازم برای رشد بوته ها داخل جعبه بین 7-10 هفته است.

کاشت فلفل در محیط آزاد

زمین کشت فلفل را در زمستان به مقدار30-40 تن کود حیوانی داده وآن را برگردان نموده ودراوایل خرداد ماه زمین را دیسک زده ومقدار350 کیلو کود شیمیایی 10-10-5 در دو مرحله به خاک اضافه می کنند وبوته ها را به وسیله بیلچه درخاک قرار می دهند . پای بوته ها باید به طورمرتب با بیلچه سله شکنی شده وعلف های هرزگرفته شود، چنانچه به علت تاخیر درآبیاری،پای بوته ها خشک شدند، شکوفه ها می ریزند . در هنگام باید این نتکه را در نظر گرفت که برای برداشت لازم است از قیچی مخصوص استفاده نمود، زیرا کشیدن وکندن فلفل ازبوته موجب ضایع شدن نهال و زخمی شدن آن می شود.

کاشت فلفل درخانه

دانه های فلفل را درفروردین ماه به طورتک تک به عمق یک سانتی متردرگلدان 8 سانتی متری که خاک گلدان حاوی کود پوسیده وخاک برگ است کاشته وگلدان را درمحیط گرم خانه نزدیک دریچه شمالی قرارمی دهند. درجه حرارت مناسب برای آن 18 درجه می باشد وقتی نشای فلفل به 12-15 سانتی متر رسید سرشاخه ی آن را قطع نموده وبه گلدان 13 سانتی منتقل می کنند. دراوایل خرداد ماه گلدان را به محیط آزاد برده ودرمدت کوتاهی می توان آن را به گلدان 18 سانتی منتقل نمود وگلدان را درمحل آفتاب گیرقرارداده و بهتراست یک قیم 10سانتی درمجاورت بوته نصب شود، تا سنگینی محصول بیش ازحد به بوته فشار وارد نکند.

مراقبت های زراعی و برداشت

فلفل ها بهترین رشد را زمانی که درجه حرارت خاک بالای 18 درجه سانتی گراد است و در درجه حرارت هوای بین 20-27 درجه سانتی گراد دارند. درکشت های زودترممکن است به درجه حرارت شب برخورد کند وازآسیب سرما رنج ببیند. استفاده ازمالچ های پلاستیکی و پوشش های ردیفی ، پیش رسی را در رشد اولیه نشان داده است. پس از انتقال به زمین اصلی نسبت به آبیاری آن باید اقدام کرد و به مرور وجین کردن علف های هرز، دادن کود سرک و خاک دادن پایه بوته از جمله مراقبت های زراعی دیگراین گیاه است. درفلفل دلمه معمولا" 2-3 شاخه را نگهداری کرده وبقیه را هرس می کنند. تقریبا" 8 هفته پس از نشاء اولین برداشت محصول شروع شده وتا اواخر پاییز می توان آن را برداشت نمود. با افزایش رنگ پذیری مقدارقند آن نیزافزایش می یابد.عمل برداشت بوسیله دست انجام می گیرد.

چگونگی برداشت فلفل به نوع و طرزمصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می کنند که میوه های آن هنوز سبز است، ولی باید به رشد کامل رسیده باشند. این نوع فلفل را به عنوان سبزی مصرف می کنند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملا" رسیده و قرمز باشد.

برداشت، عملیات پس از برداشت و بازاریابی

زمان برداشت فلفل دلمه ای به طور عمده به وسیله اندازه میوه، مرحله رسیدگی آن باید تعیین شود. برای بازار به مجرد اینکه میوه ها تقریبا" به اندازه ی کامل رسیده و سفتی آنها به میزان مطلوب رسیده باشد، اما قبل از شروع به قرمز شدن میوه ها چیده می شوند ، زیرا ممکن است قرمزشدن مربوط به رسیده شدن باشد. فلفل های سبز چیده شده را در سبدهایی ریخته و به محل های بسته بندی برای درجه بندی حمل می کنند.

فلفل های شیرین یا دلمه ای در حرارت های پایین تراز7 درجه سانتی گراد در معرض سرما زدگی هستند. انبار با درجه حرارت بالاتر از 10درجه سانتی گراد رسیدن و پوسیدگی نرم باکتریایی را تشدید می کند. در درجه حرارت 7-10 درجه و رطوبت نسبی 90-95 درصد می توان حتی تا سه هفته فلفل را انبار نمود.بسته بندی اولیه در پلی اتیلن و واکس زدن سبک ، چروکید گی را کاهش داده و طول دوره انبارداری را افزایش می دهد.

درجه بندی و بسته بندی

ازآنجا که فلفل سبز فساد پذیراست باید هرچه زودتر پس ازبرداشت فروخته شود. محصول جهت فواصل کوتاه ازمحل بسته بندی با کامیون های بدون سردخانه ارسال می شود. بعضی از زارعین محصول خود را ازطریق بعضی تعاونی های محلی سبزی وتعداد کمی ازطریق امانت فروشی ،بفروش می رسانند . روش اخیر معمولا" آخرین راه است.

آفات و بیماری های فلفل

ازآفات وبیماری های مهم فلفل می توان به شته ها، تریپس، کرم شب پره ی زمستانه، کک های گیاهیFlea beetles)) وانواع نماتدها همچون Knot،Root وNematoda اشاره نمود.

از بیماری های مهم فلفل، آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفتورایی وبیماری های ویروسی می توان نام برد.

لکه برگی باکتریایی

عامل این بیماری Xanthomonas vesicatoria است. لکه برگی باکتریایی باعث تشکیل لکه های کوچک، قهوه ای تیره وزگیل مانندی روی برگ ها ومیوه می شود. درآب وهوای مرطوب سریع ترمنتشرشده وممکن است تمام برگ های گیاه ریزش کند. لکه ها اجازه ورود قارچ ها ودیگرارگانیزم های عامل پوسیدگی را به داخل میوه را می دهند. ضدعفونی بذر، بهداشت بستر بذر وتناوب زراعی روش های توصیه شده برای کنترل بیماری هستند البته سمپاشی با سموم مسی نیز در کنترل بیماری کمک می کند.

بلایت گرمسیری

بلایت گرمسیری توسط Sclerotium rolfsii ایجاد می شود.غالبا"یکی ازمخرب ترین بیماری های فلفل درجنوب آمریکا است. گیاهان درنزدیکی سطح خاک مورد حمله قرارمی گیرند ودردوره های خشک ریشه ها ازبین می روند. گیاهان زرد شده وبه تدریج پژمرده می شوند. یک تناوب برنامه ریزی شده تنها روش کنترلی است که می توان توصیه نمود. فلفل هرگزنباید بعد ازلوبیا چشم بلبلی کاشته شود، اما پنبه ، ذرت وغلات تقریبا" مصون بوده ومحصولات خوبی جهت کاشت قبل ازفلفل هستند.

پوسیدگی گلگاه میوه

پوسیدگی گلگاه میوه فلفل (فیزیولوژیکی) باعث ظهور لکه هایی نزدیک رأس میوه ها درطول دوره های خشک ، قبل ازاینکه گیاهان دارای سیستم ریشه ای وسیعی گردند ، می شود. محصولات پیش رس بیشترتحت تاثیرقرارمی گیرند. لکه ها معمولا" با آلترناریا ودیگرقارچ ها آلوده شده که ممکن است تمام میوه را فاسد کند. گیاهان باید به طورعمیق درخاکی که خوب آماده شده نشاء گردند. ریشه ها نباید بعد از شروع میوه دهی صدمه ببینند.

آنتراکنوز

آنتراکنوز به وسیله Gloeosporium piperatum ایجاد می شود. آنتراکنوز غالبا" سبب لکه دارشدن شدید فلفل های رسیده وسبزمی گردد، قارچ داخل وروی پوسته بذر زندگی می کند وهنگامی که داخل پوسته قرار دارد نمی توان آن را با ضد عفونی بذراز بین برد. بذوربایستی ازمیوه های عاری ازآلودگی گرفته شوند و جهت ازبین بردن هرنوع اسپر قارچی که ممکن است به آنها چسبیده باشد باید ضد عفونی صورت گیرد. سمپاشی درمزرعه وبستربذربا کاپتان،زینب یا مانب نیزبه پایین نگه داشتن این بیماری کمک می کند.

سر خرطومی فلفل

سرخرطومی فلفل Anthonomus eugenii قرابت نزدیکی با سرخوطومی قوزه پنبه داشته ولی بسیارکوچک تراست. کرم ها از گل ها و مغز میوه ی جوان تغذیه می کنند وباعث می شوند که میوه ها قبل از رسیدن بریزند.این آفت دربیشتر نواحی کشت فلفل وجود دارد.

لارو مگس فلفل

این آفت Zonosemeata electa لارو یک گونه مگس است. تخم ها درمیان دیواره میوه گذاشته شده ومگس ها ازمغزمیوه تغذیه می کنند که سبب پوسیدگی می شود. چیدن فلفل ها هنگامی که هنوز سبزهستند ازآسیب زیاد توسط مگس فلفل جلوگیری می کند، اگرچه مغز آن ممکن است آلوده شده باشد. موثر بودن گرد پاشی با مالاتیون ثابت شده است. گرد پاشی باید هردو روزپس ازظهور مگس ها درمزرعه انجام می گیرد وتا زمانی که درمزرعه مگس پیدا شود، به فواصل پنج روز یک بار بایستی گرد پاشی تکرار شود.